Radiatory można mocować do procesorów na różne sposoby. Tańsze, droższe, dostosowane do wymagań dużych urządzeń i całkiem małe, które nie wymagają mocnego zakotwiczenia.
Ich głównym zadaniem jest chłodzenie działających procesorów. A właściwie zbieranie wyemitowanego przez procesory ciepła i wyrzucanie go na zewnątrz. Wszystko po to, żeby procesor mógł sprawnie pracować, nie przegrzewał się i nie nurtował swoją obecnością użytkownika sprzętu. Aby sprostać zadaniu i przeskoczyć coraz wyżej postawioną poprzeczkę inżynierowie sięgają po najbardziej wymyślne sposoby montażu radiatorów. Właściwe zaprojektowanie całego systemu to trudna i skomplikowana sprawa. W języku angielskim istnieje nawet nazwa na określenie zawodu tych, którzy tym się zajmują. To inżynierowie ciepła. Dzięki ich pomysłom procesory mogą pracować dłużej i sprawniej. Pod warunkiem, że poszczególne elementy dopełniają się zarówno pod względem termicznym jak i dynamicznym.
Jednym z najprostszych sposobów w jaki radiatory mogą być zamocowane do urządzenia jest termicznie przewodząca taśma. Jest też jednym z tańszych sposobów. Składa się z warstwy bazowej, która przewodzi ciepło i znajduje się w środku (jakby trzon) oraz dwóch warstw samoprzylepnych po obu jej stronach. Warstwy samoprzylepne są z kolei wrażliwe na ciśnienie. Takie rozwiązanie najlepiej sprawdza się w przypadku radiatorów lekkich, takich które mocowane są na urządzeniach o niewielkiej wadze i które nie emitują zbyt dużo ciepła. Ich zaletą jest przede wszystkim niska cena. Wadą - brak możliwości przytwierdzenia cięższych radiatorów lub użycia w środowisku o większych wibracjach.
Nieco bardziej trwałym połączeniem, za pomocą którego radiatory mogą być przytwierdzane do procesorów jest żywica epoksydowa. jest droższa od taśmy, ale pozwala na stworzenie silniejszej więzi mechanicznej między radiatorem i urządzeniem. Ma także podwyższone przewodnictwo ciepła. Nie każda żywica będzie się nadawała do tego rodzaju prac. Wadą takiej opcji jest duże utrudnienie wprowadzenia jakichkolwiek zmian w konstrukcji. Raz przyklejone radiatory muszą zostać na swoim miejscu.
Z kolei zapinki wykonane z drutu są droższe zarówno od żywicy jak i taśmy. Pozwalają na mechaniczne przytwierdzenie radiatorów do urządzenia. Aby mogłyby być użyte, obudowa powinna mieć kotwice, na których można je zamocować. Dużą zaletą takich zapinek jest to, że można je w prosty sposób zakładać i zdejmować. Wadą - to, że muszą być dopasowane pod względem kształtu do wymagań obudowy.
Zapinki dostępne są zarówno dla procesorów jak i innych urządzeń. Pozwalają na przytwierdzenie radiatora bezpośrednio do mikroprocesora. Zachowują prostotę użycia zaczepów drucianych, ale w przeciwieństwie do nich nie wymagają żadnych otworów w obudowie. Sporą wadą jest wysoka cena i konieczność utrzymania strefy ochronnej dookoła.
Stosowane w przypadku większych radiatorów i urządzeń wkrętki charakteryzujących się większymi obciążeniami. Standardowo wykonane są z mosiądzu lub plastiku. Mają też elastyczne zadziory, które łączą się z dziurą, w którą są wkręcane. Zalety to wyjątkowe właściwości termicznie i prostota zarówno instalacji jak i deinstalacji. Wady - wysokie ceny i konieczność wiercenia dziur w obudowie.
Gwintowane separatory z kompresją przeznaczone są do mocowania bardzo dużych radiatorów to jedyna opcja. Są bardzo mocne i wytrzymałe i mają wysoką odporność termiczną. Ich wady to konieczność ingerencji mechanicznej w obudowę urządzenia oraz skomplikowany proces montażu.
Artykuł pochodz z http://artykuly.com.pl/artykuly/11335_jak-mocowac-radiatory.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz